Przejdź do treści
Otwórz wyszukiwarkę
672A8015.jpeg 672A8015.jpeg

3 rozwiązania usprawniające symulację

Symulacja in situ

Udowodniono już szereg korzyści szkoleniowych i edukacyjnych, wynikających z zastosowania symulacji w środowisku klinicznym. Uczniowie uczestniczący w szkoleniu symulacyjnym widzą poprawę w zakresie nabywania umiejętności i pewności siebie, w porównaniu z osobami, które przechodzą jedynie szkolenie dydaktyczne.  

Symulacja in situ stwarza jeszcze więcej okoliczności sprzyjających uczeniu się, dając uczniom możliwość ćwiczenia złożonych scenariuszy w rzeczywistym środowisku klinicznym. Dodatkowo pomoga ulepszyć pracę zespołową, umiejętności komunikacyjne i wyniki w zakresie bezpieczeństwa pacjentów1. Dzięki symulacji in situ błędy w komunikacji zespołu oraz wykonaniu algorytmu, które mogą stanowić zagrożenie dla pacjenta, mogą zostać wykryte i skorygowane, przed zastosowaniem ich na prawdziwym pacjencie.

[Dzięki symulacji in situ] Możesz obserwować w jaki sposób uczniowie reagują na daną sytuację oraz pozwolić im popełniać błędy, nie narażając ich oraz pacjentów na konsekwencje.

Dr. Robert Anderson, Adiunkt, Northern Ontario School of Medicine*

Pomimo rosnącej liczby dowodów wskazujących korzyści z prowadzenia symulacji, nadal istnieją obszary często bagatelizowane i pomijane przez uczestników symulacji. Każdy szpital posiada olbrzymie ilości różnorodnego sprzętu medycznego: prawdopodobnie kilka, a nawet kilkanaście wariantów tego samego typu sprzętu, zakupionego u różnych producentów lub w różnym czasie. W zależności od oddziału, piętra lub pomieszczenia, sprzęt ten może być przechowywany w różnych miejscach, jest inaczej obsługiwany lub może wymagać innego szkolenia. To właśnie podczas symulacji mamy czas na odkrycie jak działa dany sprzęt, jakie różnice występują pomiędzy poszczególnymi egzemplarzami oraz jakie ryzyko powodują te odmienności.

Dodatowo wykorzystanie w symulacji posiadanego sprzętu może mieć pozytywny wpływ na opiekę nad pacjentem. W tym krótkim artykule wyjaśniamy, w jaki sposób wprowadzenie wykorzystania prawdziwego sprzętu medycznego w symulacjach może lepiej przygotować uczniów do:

  • Zarządzania wentylacją mechaniczną
  • Monitorowania parametrów życiowych pacjenta
  • Wykonania defibrylacji u ofiar nagłego zatrzymania krążenia

Tchnij życie w Twoją symulację

Ze względu na złożoność dzisiejszych respiratorów oraz istnienie różnych trybów wentylacji, zarządzanie interakcją między pacjentem a respiratorem jest wyzwaniem. Symulacja in situ daje uczniom możliwość zdobycia praktycznych umiejętności z wykorzystaniem respiratorów stosowanych przez dany szpital.

PRZYKŁAD: badania wykazały, że zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) jest niedostatecznie leczony pod względem stosowania zalecanych metod wentylacji mechanicznej. Śmiertelność wewnątrzszpitalna nadal pozostaje wysoka2. Leczenie pacjentów z ARDS przy pomocy wentylacji mechanicznej jest ogromnym wyzwaniem i nie istnieje jeden uniwersalny algorytm postępowania i obsługi respiratora3. Symulacje in situ z użyciem respiratora umożliwiają studentom dostosowywanie ciśnień na bieżąco oraz interakcję i wymianę wiedzy w ramach zespołu - w tym zgłaszania wszelkich powstałych wątpliwości i uwag.

Badanie przeprowadzone wśród rezydentów anestezjologii dowiodło, że symulacje z wykorzystaniem symulatorów były bardziej efektywne w zakresie przyswajania wiedzy i umiejętności związanych z wentylacją mechaniczną, niż wyłącznie symulacje komputerowe4. Wykazano, że dokładne zrozumienie i wdrożenie strategii wentylacji chroniącej płuca zmniejsza śmiertelność, a uczący się mogą osiągnąć wysoki poziom kompetencji poprzez szkolenia in situ z użyciem respiratora.


SimMan 3G podpięty pod respirator dzięki ASL 5000TM Lung Solution

Aby umożliwić wykorzystanie dowolnego respiratora w Twojej symulacji, połączyliśmy symulator oddychania  ASL 5000™ Lung Solution z symulatorami z rodziny SimMan: SimMan 3G, SimMan Essential, SimMan Essential Bleeding i SimMan 3G Trauma. Rozwiązanie to umożliwia prowadzenie szkoleń z oddychającym spontanicznie symulatorem pacjenta ze wspomaganiem za pomocą dowolnego respiratora. Dzięki temu uczniowie mogą rozwinąć pewność siebie i umiejętności w postępowaniu z wentylowanym pacjentem, jednocześnie aklimatyzując się do rzeczywistego środowiska klinicznego.

Monitoruj swój symulator, tak jak monitorujesz pacjenta

Analiza parametrów życiowych pacjenta ma na celu szybką diagnozę, wdrożenie skutecznej terapii oraz właściwą reakcję na stany zagrożenia życia. Dlatego też pielęgniarki na oddziałach ratowniczych czy intensywnej terapii regularnie monitorują parametry życiowe, aby potwierdzić, że stan pacjenta nie uległ pogorszeniu. Życie pacjenta niejednokrotnie zależy od szybkiego wykrycia stanów zagrażających życiu oraz natychmiastowej reakcji.

Monitor pacjenta jest istotnym elementem wyposażenia szpitala, standardowo wykorzystywanym przez pielęgniarki i lekarzy, zwłaszcza w nagłych wypadkach lub na oddziale intensywnej terapii. Najlepiej jest, aby podczas symulacji in situ osoby szkolone korzystały ze sprzętu, którego będą używać i na którym będą polegać w codziennej pracy.

Jedno z badań przeprowadzonych na studentach 4 roku medycyny wykazało, że nauczanie oparte na symulacji pomogło w rozwoju umiejętności krytycznej oceny i zarządzania5. Ten rodzaj szkolenia może jednak utracić swoje korzyści, jeśli uczniowie nagle muszą wykorzystać nieznany sobie sprzęt. Szczegóły dotyczące działania danego monitora są niezwykle istotne i brak wiedzy w tym zakresie może mieć fatalne, a nawet tragiczne konsekwencje.

Nawet poza oddziałem ratunkowym lub intensywnej terapii korzyści z korzystania z prawdziwego monitora pacjenta podczas symulacji są wielorakie. Na przykład na oddziale chirurgicznym, poprzez symulację możemy wyeliminować znany i popularny problem jakim jest zmęczenie alarmów. W tym środowisku korzyści płynące z ulepszonych umiejętności oceny klinicznej są znaczące. Symulacja nie tylko pomaga poprawić wydajność lekarza i zdolność wykonywania zadań, ale także pomaga zmniejszyć dyskomfort pacjenta, liczbę powikłań i koszty opieki6.

VitalsBridge umożliwia połączenie SimBaby z prawdziwym monitorem pacjenta

VitalsBridge  umożliwia podłączenie posiadanego monitora pacjenta do symulatora, zapewniając realne klinicznie doświadczenia. Uczniowie mogą mieć pewność, że szkolenie przygotowało ich do „prawdziwej sytuacji”. Większy komfort oceny parametrów życiowych może zmniejszyć zapotrzebowanie na funkcje poznawcze pracownika służby zdrowia i ostatecznie doprowadzić do szybszej interwencji w przypadku pogorszenia się stanu pacjenta7.

Wykryj błędy wykonywane w trakcie defibrylacji

W przypadku nagłego zatrzymania krążenia (NZK) liczy się każda sekunda. Podczas akcji reanimacyjnej nie ma czasu, aby lekarz lub ratownik uczył się obsługi danego defibrylatora lub szukał źle umiejscowionego sprzętu. Symulacja in situ pomaga wykryć i skorygować wszelkie problemy w systemie reagowania, zanim zostanie on sprawdzony w realnej sytuacji.

Symulacja powinna wywołać realne reakcje uczniów, stawiać przed nimi pytania i motywować do znajdywania odpowiedzi, z których czerpią wiedzę. Powinna również promować zaangażowanie zespołu i uzupełniać istniejące procesy zapewniania jakości w szpitalach8. Eksperci sugerują, że ćwiczenia oparte o symulacje silnie korelują z poprawą współczynnika przeżycia NZK9. Wyniki te potwierdzają, że większy realizm symulacji przynosi korzyści zarówno personelowi ochrony zdrowia, jak i pacjentom.

Członkowie zespołu na oddziałach szpitalnych muszą posiadać wiedzę i umiejętności, aby uniknąć pułapki myślenia: „Zespół resuscytacyjny zajmie się tym kiedy dotrze”.

National League for Nursing, Center for Innovation in Simulation and Technology**

Aby osiągnąć pełen realizm symulacji, stworzyliśmy SimMan ALS LiveShock. Połączenie skóry klatki piersiowej SimMan ALS i ShockLink umożliwia na organizowanie symulacji w wykorzystaniem dowolnego defibrylatora z prawdzimymi elektrodami lub łyżkami.

SimMan ALS LiveShock defibrylowany przy pomocy prawdziwego defibrylatora

Z pomocą SimMan ALS LiveShock, twoi uczniowie mogą ćwiczyć resuscytację pacjenta za pomocą dowolnego dostępnego defibrylatora. Ponieważ nie potrzebujesz oddzielnych podkładek ani łyżek, nauka może przebiegać w czasie rzeczywistym bez żadnych przerw.

Dodaj realizmu symulacjom in situ

Po uczestnictwie w symulacji in situ uczniowie zgłaszają zwiększone zaufanie do swojego środowiska klinicznego i lepsze przyswajanie wiedzy.

 

Symulacja in situ wiąże się z wyższym wskaźnikiem zastosowania umiejętności przy łóżku pacjenta.10

Aby zwiększyć realizm symulacji, rozważ użycie własnego sprzętu medycznego w scenariuszu. W ten sposób twój personel dokładnie zapozna się ze sprzętem, który pomoże im później ratować życie.

18-16956 - In Situ Simulation Checklist v3 icon.png

7 wskazówek skutecznej symulacji in situ

Porównaj wyniki swojej organizacji z wynikami organizacji stosujących najlepsze praktyki w symulacji.

Pobierz bezpłatną listę kontrolną

Pomoc w symulacji in-situ

Bibliografia

  1. Patterson, M.D., Geis, G.L., Falcone, R.A., LeMaster, T., & Wears, R.L. (2013). In situ simulation: detection of safety threats and teamwork training in a high-risk emergency department. BMJ Quality & Safety, 22, p. 468-477. DOI: 10.1136/bmjqs-2012-000942
  2. Spadaro, S., Karbing, D.S., Fogagnolo, A., Ragazzi, R., Mojoli, F., Astolfi, L., et al. (2017). Simulation training for residents focused on mechanical ventilations. Simulation in Healthcare, 12(6), p. 349-355. DOI: 10.1097/SIH.0000000000000249
  3. Ibid
  4. Ibid
  5. Steadman, R.H., Coates, W.H., Huang, Y.M., Matevosian, R., Larmon, B.R., McCullough, L., et al. (2006). Simulation-based training is superior to problem-based learning for the acquisition of critical assessment and management skills. Critical Care Medicine, 34(1), p. 151-7. Dostępne na: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16374169
  6. Gandhi, T. (2018). Include simulation in your improvement plans. Institute for Healthcare Improvement. Dostępne na:  http://www.ihi.org/communities/blogs/simulation-as-an-essential-element-in-learning-and-improvement
  7. Drews, F.A. (2008). Patient monitors in critical care: Lessons for improvement. Agency for Healthcare Research and Quality. Dostępne na: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK43684/
  8. Lighthall, G.K., Poon, R., & Harrison, T.K. (2010). Using in situ simulation to improve in-hospital cardiopulmonary resuscitation. The Joint Commission Journal on Quality and Patient Safety, 26(5), p. 209-216. Dostępne na: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S155372501036034X
  9. Aebersold, M. & Tschannen, D. (2013). Simulation in nursing practice: The impact on patient care. The Online Journal of Issues in Nursing, 18(2). Dostępne na: http://ojin.nursingworld.org/MainMenuCategories/ANAMarketplace/ANAPeriodicals/OJIN/TableofContents/Vol-18-2013/No2-May-2013/Simulation-in-Nursing-Practice.html
  10. McGaghie, W. C., Issenberg, S. B., Petrusa, E. R., & Scalese, R. J. (2010). A critical review of simulation-based medical education research: 2003–2009. Medical education, 44(1), 50-63.

 

*Cohen, E. R., Feinglass, J., Barsuk, J. H., Barnard, C., O’Donnell, A., McGaghie, W. C., & Wayne, D. B. (2010). Cost savings from reduced catheter-related bloodstream infection after simulation-based education for residents in a medical intensive care unit. Simulation in Healthcare, 5(2), 98-102.

**Cason, M. (2017). Are your in situ simulations meaningful for all? NLN Center for Innovation in Simulation and Technology. Dostępne na: https://nlnteq.org/2017/03/28/are-your-in-situ-simulations-meaningful-for-all/